Od 31 marca 2022 roku można oglądać w CMWŁ nową wystawę czasową „Antoni Starczewski. Idea zapisu linearnego", przygotowaną wspólnie z Fundacją Signum. Ekspozycja poświęcona jest postaci wybitnego artysty Antoniego Starczewskiego.

Antoni Starczewski (1924-2000) to jeden z najciekawszych artystów łódzkiego środowiska lat powojennych, wieloletni pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi). Jego sztuka była nierozerwalnie zespolona z życiem za sprawą przenikania idei artystycznych w sferę osobistych przeżyć. Była ciągłym procesem, nieprzerwaną kreacją. W swojej działalności niejednokrotnie wyprzedzał światowe nurty artystyczne. Traktował sztukę interdyscyplinarnie, doświadczenia z jednej dziedziny przenosił na inne. Nie rozdzielał sztuki czystej od użytkowej, prace realizował w ceramice, grafice, tkaninie, tworzył również projekty in situ. Eksplorował obszary sztuk wizualnych, muzyki, języka. Stworzył własny alfabet form i w naturalny sposób przenosił go na projekty, które opierały się na rytmie. Powtarzalność znaków i symboli była dla niego źródłem licznych inspiracji i nadawała kierunek jego poszukiwaniom.

- Antoni Starczewski to niezwykle oryginalny twórca. Na każdym polu działalności artystycznej widać wyraźnie, że podążał drogą wyznaczoną własnymi przemyśleniami, a aktualne prądy w sztuce miały dla niego znaczenie drugoplanowe - mówi Marta Kowalewska, kuratorka wystawy.

Narracja wystawy została zbudowana wokół czterech działów tematycznych: rytmu biologicznego, rytmu muzycznego, alfabetu oraz działań performatywnych (mise-en-scene). Prezentujemy ponad dwieście prac: gobelinów, grafik, realizacji ceramicznych, instalacji z wykorzystaniem porcelanowych warzyw i owoców, fotografii, filmów. Obiekty należą do kolekcji CMWŁ, a także Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Galerii 86 oraz kolekcji prywatnych. Wszystkie prace opierają się na idei, która dla artysty stała się punktem wyjścia do rozważań wykraczających poza kategorie artystyczne czy estetyczne.

- Istotnym aspektem prezentacji jest ukazanie interdyscyplinarności działań i szerokiego spektrum gatunków oraz technik, jakimi posługiwał się Antoni Starczewski, ale również jego bogatej, interesującej, performatywnej osobowości – mówi prezes Fundacji Signum Grzegorz Musiał, kurator wystawy.

- Antoni Starczewski święcił triumfy na świecie, jednak całe swoje życie prywatne i zawodowe związał z Łodzią. Celem wystawy jest przybliżenie jego wybitnej twórczości i przywrócenie mu należytego  miejsca w historii sztuki najnowszej - dodaje Marta Kowalewska z CMWŁ.

Antoni Starczewski zdobył wiele nagród światowych, m.in Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio w 1979, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, złoty medal w Faenzy, złoty medal „Targa d`Oro” na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii. Prace artysty można podziwiać w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, CMWŁ, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, a także muzeach i galeriach światowych: Galleria degli Uffizi we Florencji, Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, Bibliothèque nationale de France, Musée d'Art et d'Histoire de Genève, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Tate Modern, Victoria and Albert Museum.

Wystawę wzbogaca obszerna publikacja z tekstami krytycznymi pod redakcją kuratorów oraz program wydarzeń towarzyszących i edukacyjnych obejmujący wykłady, spotkanie autorskie, oprowadzania po wystawie oraz warsztaty artystyczne.

Opis zdjęć:
1. zdjęcie główne powyżej: Antoni Starczewski w trakcie działań performatywnych podczas XI Międzynarodowego Biennale Tkaniny, Lozanna, 1983, fot. dzięki uprzejmości Galerii 86
galeria pod tekstem:
2. Stół z układem naturalnych angielek i bułek poznańskich, rekonstrukcja asamblażu z 1973 roku na podstawie zachowanej dokumentacji fotograficznej, porcelana biskwitowa i szkliwiona na biało, stół drewniany, obrus bawełniany, 182 × 97 × 76 cm, kolekcja prywatna, dzięki uprzejmości Galerii 86, fot. Norbert Piwowarczyk
3. Biało-czarny, 1974, technika mieszana (gobelin i sumak), wełna, bawełna, len, 250 × 250 cm, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, fot. Agnieszka Ambruszkiewicz / CMWŁ
4. Układ na dwie ręce, 1959–1960, ceramika szkliwiona, 320 × 240 cm, Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego, fot. Norbert Piwowarczyk
5. Wazon-rzeźba, 1957, fajans szkliwiony, 29,5 × 39 × 23 cm, kolekcja prywatna, dzięki uprzejmości Galerii 86, fot. Norbert Piwowarczyk