Eliminacje miejskie dla miasta Łodzi oraz powiatowe dla powiatów brzezińskiego, zgierskiego, pabianickiego i łódzkiego wschodniego

Karty możecie dostarczyć osobiście do Łódzkiego Domu Kultury, zeskanowane przesłać mailem na: teatr@ldk.lodz.pl lub przesłać pocztą na adres Łódzkiego Domu Kultury. Zgłoszenia przyjmowane są do 31.03.2022 (decyduje data stempla pocztowego).

W przypadku pytań lub niejasności kontakt do Organizatora: teatr@ldk.lodz.pl lub pod tel. 797-326-199.

W konkursie mogą wziąć udział:
- uczniowie szkół ponadpodstawowych,
- studenci
- osoby dorosłe

67.Ogólnopolski Konkurs Recytatorski przeprowadzony będzie w formie czterech turniejów:
🔸 TURNIEJ RECYTATORSKI
🔸 TURNIEJ POEZJI ŚPIEWANEJ
🔸 TURNIEJ TEATRÓW JEDNEGO AKTORA
🔸 WYWIEDZIONE ZE SŁOWA

Wszelkie szczegółowe informacje dotyczące godzin prezentacji, zostaną zamieszczone na stronie Łódzkiego Domu Kultury 6-go kwietnia.

Regulamin, karty zgłoszenia, a także Zgody RODO (które obowiązkowo należy dostarczyć wraz z kartą) dostępne są w załącznikach poniżej.


Poniżej szkic Profesora Krzysztofa Mrocewicza, który najlepiej przybliża tegoroczną ideę Konkursu.

ROK ROMANTYZMU POLSKIEGO

"Ogłaszamy Rok Romantyzmu Polskiego. Brzmi to nieznośnie pompatycznie. Romantyzm bowiem to dla nas pamięć szkoły – męka czytania czegoś wierszem, niemodna martyrologia, komiczny niemal mesjanizm. Niezrozumiałość i wszechogarniająca nuda. I przymus - wszak Pan Tadeusz to arcydzieło, Dziady to arcydramat, a Słowacki wielkim poetą był i musi nas zachwycać, choć wcale nie zachwyca.

A może warto przemyśleć romantyzm na nowo? A może mógłby zachwycać, gdyby tylko dać mu szansę? Romantyzm to przecież niezwykłe bogactwo tematów, motywów i form literackich, które są prawdziwym wyzwaniem dla r e c y t a t o r a. Może warto sięgnąć po teksty dalekie od szkolnego kanonu? Takie jak tajemniczy utwór Mickiewicza Śniła się zima, czy wiersz przeczucie nieskończoności, które opisał Słowacki, stojąc Na szczycie piramid?

Każdy nacja i każdy język ma swój złoty czas – czas eksplozji niezwykłych talentów, wpływających zadziwiająco trwale i bardzo głęboko na kolejne epoki. Dla Anglików punktem odniesienia zawsze pozostaje Shakespeare, Dla Niemców Goethe, dla Hiszpanów złotym wiekiem są czasy Cervantesa, Lope de Vegi i Calderona. Nikt nie zaprzeczy, że taką rolę w naszej kulturze odgrywają romantycy - Mickiewicz, Słowacki, Krasiński i Norwid. Była to romantyczna plejada, zjawisko absolutnie wyjątkowe w dziejach naszej literatury. Indywidualiści, którym przyszło przemawiać w imieniu zbiorowości, młodzi, którzy musieli zastąpić starych.

Młodość to zapewne największe odkrycie romantyzmu. Jeszcze w XVIII wieku Młodość lekceważono, posądzano o zwykłą, wynikającą z braku doświadczenia głupotę. To starzy znali świat i stali na straży praw, które nim rządzą. A romantycy byli bezczelnie młodzi i chcieli ten świat zmienić. Mickiewicz pisał Ballady i Romanse, mając około dwudziestu lat, Słowacki swojego Kordiana w wieku lat 24, Krasiński Nie-Boską Komedię tuż po przekroczeniu dwudziestki, Bema pamięci żałobny Rapsod to dzieło trzydziestolatka, a najwcześniejsze utwory ze zbioru Vade-mecum pochodzą z lat czterdziestych, gdy Norwid miał niewiele ponad 20 lat. Poezja romantyczna jest poezją młodych. Gdy czytamy te wiersze w szkole, zapominamy, że pisali je nasi rówieśnicy. Porywali się często, jak to młodzi, na rzeczy niemożliwe, a ogromna wartość tkwiła w samym ich porywie, w duchu buntu. Ale nie buntu stadnego, którym ktoś kieruje, lecz indywidualnego, który płynie z własnej wrażliwości i emocji. Gotowi byli przeciwstawiać się całemu światu, nie licząc się z żadnymi konsekwencjami, nie tak jak wielu dzisiejszych buntowników, którzy stroją się w szaty męczeństwa i czekają na oklaski.

Wracajmy do romantyków, wracajmy i szukajmy na własną rękę tekstów spoza kanonu, a wtedy czekają nas niezwykłe odkrycia. Piękno Młodości, Czystość Młodości, Mądrość Młodości."  Krzysztof Mrowcewicz